• Mijn naam is Truus Manders-Vanlier en heb sinds 1975 mijn hart verpand aan de beauceron. Dit ras was in tegenstelling tot Frankrijk in die tijd nog vrij onbekend in Nederland. 
    In de 70-tiger jaren werd ik als dierenartsassistente geconfronteerd met allerlei gedrags- en gezondheidsproblemen van (ras)honden.  Mijn toenmalige denkwijze, dat er bij een niet veel voorkomend ras daardoor weinig problemen voorkwamen, bleek achteraf behoorlijk naïef te zijn. Uit deze periode stamt tevens mijn interesse voor hondengedrag en werken met honden.

  • Onze eerste beauceron heb ik in 1975 als volwassen teef uit Frankrijk geïmporteerd.  Deze hond, Xyla de la Bergerie Française (roepnaam Xan), was extreem bang. Het dagelijkse leven als huishond op het Nederlandse platteland bezorgde haar heel veel stress. Hierdoor kwam haar welzijn erg in de knel.  Om deze reden heb ik haar met veel pijn in het hart na 1 jaar in laten slapen. 

    Xan had veel angst, maar het was een grote pré dat het haar aan agressie ontbrak.  Dit ontbreken van agressie is bepalend geweest dat een 2e beauceron haar entree maakte in ons huis. Deze hond, Myra de la Sylvade, vertoonde juist het tegenovergestelde gedrag van haar halfzus. Ze is de stammoeder van onze kennel  'de la Beauté Rustique'.

  • Actief bezig zijn met honden is een van mijn hobby's. KNPV, VZH, reddingshond, G en Gb t/m 2, obedience en speuren/mantrailen zijn enkele voorbeelden.

    Bovendien heb ik een tiental jaren  de instructie voor gehoorzaamheidscursussen verzorgd. Vanaf 1977 tot 1988 voor de KC Roermond/Echt e.o. Deze kynologenclub had de primeur dat ze het 1e landelijke G&G2 examen organiseerden. Ik ben zelfs in de 80-jaren meerdere malen G en G 1 en/of 2 kampioen van Nederland geworden met onze honden Myra en Quiche. 

    Na de KC Roermond periode heb ik tot 1994 onder de vlag van S.H.I.T. (stichting hond in training) mede de gehoorzaamheidsinstructie verzorgd.

  • Ik heb door de jaren heen bij verschillende reddingshondengroepen getraind (oa Kappa en RHH)

    Ik ben medeoprichtster van de RHG 'Laot Kieke' (2009). Het is een reddingshondengroepje. Voor dit groepje verzorg ik nog steeds de instructie en ben tevens voorzitter/secretaris en webdesigner.

    Het eerste 'de la Beauté Rustique' - nest is gefokt in 1980. Het laatste in 2019. 

    In 1977 heb ik het initiatief genomen de Beauceronclub Nederland op te richten. Tot 1980 heb ik het secretariaat voor mijn rekening genomen. In 1986 ben ik uit het bestuur gestapt. In de periode 1982 -1995 was ik  tevens voorzitter van de gedragstestcommissie van deze vereniging.

    De Beauceronclub Nederland geeft een boek uit over de beauceron, waarvan een paar hoofdstukken (gedrag en ontwikkeling) door mij geschreven zijn. In 2006 ben ik door de BCN tot erelid benoemd.

  • In 1992 ben ik door de Raad van Beheer benoemd als gedragskeurmeester voor o.a. de beauceron. In 1999 volgt de benoeming tot algemeen gedragskeurmeester voor alle rashonden. In de tijd die wordt een gevalideerde gedragstest ontwikkeld, de zg MAG test (maatschappelijk aanvaardbaar gedrag). In 2000 word ik benoemd tot MAG keurmeester voor o.a  de beauceron. Nadat de MAG-test naar de achtergrond verdwijnt komt in 2009 de TOP-test in de picture bij de Raad van Beheer. 
    In 2011 heb ik me, na 19 jaar actief te zijn geweest als gedragskeurmeester,  teruggetrokken uit de testerij. Ik had onvoldoende vertrouwen meer in het feit dat de door de jaren heen vergaarde kennis efficient gebruikt zou worden. De tijd was aangebroken dit hoofdstuk los te laten.

  • In april 2013 is aan mijn de Gouden Erespeld uitgereikt. Deze wordt jaarlijks door de Raad van Beheer op Kynologische Gebied aan mensen uitgereikt die zich buitengewoon verdienstelijk hebben gemaakt voor de kynologie. Voor 2013 zijn dit 4 personen. 

  • In 2010 ben ik gestart met Attice met mantrailen. Ze was toen in het bezit van Vlakte B en Speuren B. In 2011 was de eerste inzet naar een vermiste persoon. In 2020 is inmiddels de 3e generatie actief als mantrail(inzet)hond. De vierde generatie in opleiding.

  • De inzichten rondom neusgebruik zijn na 2000 nogal gewijzigd.  Daarmee samenhangend ook de opbouw van de neusgebruik tijdens een training.
    Door het volgen en slagen voor de examens module 1 en 2 (2015 - 2017) van Tinley Acedemy wordt de kennis nog verder verruimd en kan deze in de praktijk gebracht worden. 

    De training als reddingshond blijft anno 2020 nog steeds een uitdaging. Met mantrailen wordt met Attice gestart in 2010. In dat zelfde jaar gevolgd door haar dochter Fragile, kleindochter Jatise (2014) en achterkleindochter Pepite (2019). 

  • Het mantrailen was in die tijd nog relatief onbekend in Nederland. Voor het opdoen van ervaring worden seminars bezocht in buitenland (Zwitserland, Duitsland). De beauceron is/was in 'mantrailland' een onbekend ras. Onze eerste ervaringen worden opgedaan bij NBAS-seminars waar hoofdzakelijk met bloedhonden wordt gewerkt.

  • Vanaf 2017 wordt kennisgemaakt met de GAK9 - methode'. Een heel andere manier van opbouw en aanpak. Na wat omschakelproblemen van de ene naar de andere methode behaalt Jatise in dat jaar haar Level 1.

    Anno 2020 wordt nog steeds volgens deze methode getraind. Inmiddels heeft Jatise in 2020 haar GAK9 Level 2 diploma gehaald (in Nederland hebben ongeveer 10 honden dit diploma in the pocket).

    Uiteraard volgt Pepite in de voetsporen van haar moeder/oma/overgrootmoeder. Inmiddels heeft ze in 2021 haar GAK9 Level 1 diploma en haar UV diploma behaald. 

    Inmiddels heeft er een fine-tuning plaatsgevonden voor het mantrailen olv oa José Gonkel.