• In de avonduren (19.30 uur) is met de mantrailhond een zoekaktie opgestart naar een 48 jarige man met een verstandelijke beperking uit Heel. Hij had in de namiddag zijn werk verlaten en was niet naar huis gekeerd. De weergoden waren ons niet gunstig gezind. Het regende al geruime tijd behoorlijk hard. De hond had hiervan geen hinder. Wij (geleider en buddy) des te meer (regenkleding aan, capuchon op, gladde modderige ondergrond etc).

    Gestart werd met het doorzoeken van het gebouw waar hij het laatst gezien was. Stel dat…... Dit leverde niks op.
    De mantrailhond pakte vanuit dit gebouw vrij snel de trail op en deze ging het eerste deel richting het woonhuis van de vermiste. Daarna ging de trail de andere kant op, wel nog steeds op het terrein van de instelling. Ook de politie zocht mee.
    Door de vele lagen (regen)kleding hebben we het telefoontje gemist dat aangaf dat de vermiste terecht was. De trail werd afgebroken toen we dit in de gaten kregen.

    Vrijwel onmiddellijk daarna hoorde we dat er opnieuw naar de man gezocht werd. Hij had zojuist het huis via de achterdeur verlaten.
    De trail is nu gestart bij de achterdeur. De hond wilde gelijk via de achterdeur naar binnen. Maar daar was hij net vertrokken. Na even vertrok ze toch en ging via het pad richting dorp, maar keerde weer om. Steeds opnieuw bleef ze aangeven dat de trail niet verder ging dan de omgeving van het woonhuis. Overal een ‘zachte negatief’(het gaat niet verder).

    Wederom werd de trail door ons afgebroken toen we hoorden dat hij weer terecht was. Hij was via de voordeur weer naar binnen gegaan en deze deur ligt bij het pad dat richting dorp voert.
    ‘Waarom is dit door ons gemist’, vroegen we ons natuurlijk af. Een paar redenen zijn te benoemen: handling van de geleider, afleiding en inmiddels ook vermoeidheid met verminderde concentratie.  Conclusie: vertrouw je hond want de hond had wederom het gelijk aan haar zijde.

    Ook nu weer blijkt dat in de ‘praktijk’ situaties ontstaan die je tijdens de training niet bedacht krijgt en dus ook niet traint. Want wie verwacht dat de persoon het huis verlaat door de achterdeur en via de voordeur weer naar binnen gaat.
    Voor de hond blijkbaar duidelijk dat de vermiste zich in het huis bevindt. Maar de geleider verwacht dat de hond gemakkelijk het spoor oppakt, omdat de persoon zojuist toch pas is vertrokken..................... 

    RHG Laot Kieke is blij dat de vermiste weer terecht is.